Dünya Sağlık Örgütü (WHO) verilerine göre, bir ülkedeki engelli sayısı o ülkenin nüfusunun yüzde 10'unu geçmemesi gerekirken, Türkiye'deki engelli sayısının son ölçümlere göre yüzde 12’nin üzerinde olduğu belirlendi. Buna göre ülkemizde yaklaşık 8,5 milyon civarında engelli insan yaşadığı ortaya çıktı. Engelliler arasında bedensel engelliler ilk sırada yer alırken, bunu zihinsel engelli, işitme ve görme engelli vatandaşlarımızın takip ettiği tespit edildi.

Trafik kazaları ve terör ilk sırada …

Engelli olma nedenleri arasında trafik kazaları ile terörün ilk sırada yer aldığı belirlenirken, akraba evliliği, çocuk felci, ateşli hastalık ve sarılık gibi sebeplerin azalmasına rağmen hala devam ettiği saptandı. Son yıllarda engellilerin topluma kazandırılmasına yönelik çalışmalar yapılsa da farkındalığın hala en büyük sorun olduğu belirlendi.

Peki Arsuz’da durum ne?

Klasik bir cümle ile başlamak gerekirse böyle anlamlı ve hayati konular sadece yılın bir gününde hatırlanmamalı. Yaşam boyu önemi hissedilmeli ve hissettirilmeli. Farkında olunmayan, dikkatten kaçan engelli vatandaşların ihtiyaçları önemli bir kısmı karşılandıktan sonra yürütülen çalışmalar engelliler gününde detaylı anlatılmalı. Çeşitli hediyeler, tekerlekli sandalye yardımı, 3 Aralık’a özel moral ziyaretleri engelli vatandaşların sorunlarını çözemeyeceği aşikar.  Mesele hayatı kolaylaştırıcı, daha fazla onları yaşamın içine alan destekler ve kalıcı çalışmalar gerçekleştirmek. Hatay genelinde bu yönde yapılan çalışmalar da yok değil.

Ancak söz konusu Arsuz ise henüz yolun çok başında ve bu konuda eksikler fazla. Her şeyden önce Arsuz artık bir ilçe ve normal vatandaşların yanı sıra engelliler için hastane bir numaralı acil ihtiyaç. Şuan bu sağlık hizmeti hastane ihtiyaç duyulduğunda 30 km’lik İskenderun yolunu aştıktan sonra mümkün hale geliyor.

Yol demişken engelli vatandaşlarımızın özellikle tekerleklik sandalye kullanmak zorunda olanlar için Arsuz’dan İskenderun, Antakya ya da diğer ilçelere bir yolcu arabası ile gitmek mümkün görünmüyor. Çünkü dolmuş tipi yolcu arabalarında tekerlekli sandalye için bırakılmış böyle boş bir alan yok. Acil bir durum olduğunda muhtemelen hastalar ambulans beklemek zorunda kalıyor olabilirler.

Şehrin fiziksel yapısı da engelli vatandaşların yararlanacağı şekilde olmalı. Mesela kaldırımlar, trafik lambalarından geçmek için gereken işaret düğmeleri, binalar da aynı fiziksel düzenlemelerin yapılması örneğin kapı girişlerinin uyumlu hale gelmesi, asansör hizmet gibi birçok eksikten bahsetmek mümkün. Okulları da bu düzenlemelere eklemek gerekiyor.
 

Önemli ihtiyaçlardan bir tanesi de Arsuz’da engelliler için bir Engelli Koordinasyon Merkezi’nin kurulması. Bu konuda henüz bir adım atılmış değil. Ancak böyle bir merkezin olması engelli vatandaşlarımıza daha iyi bir hizmet sunacaktır.